1. |
Nevelmasker
06:47
|
|
||
Verscholen achter struikgewas
Omringt door duivelse dwaallichten
Een bodem grauw van de as
Hier, waar witte wieven wonen
Verlaten, vergeten, verdorven
Ledematen gespijkerd aan bomen
Altaar van pis en stront
Onzuivere hellevorst-grond
Tafereel van verscheurde veenlijken
Rondom met bloed besmeurde eiken
Mijn ziel wordt geslacht
De nevel brandt op mijn gezicht
Eén met de nacht
Afgrondsvisioenen, ik snij
Een roestig lemmet
De dood lonkt naar mij
Altaar van pis en stront
Onzuivere hellevorst-grond
Nevelmasker, ontneem mijn zicht
Snij uit mij het heilige licht
|
||||
2. |
Kweldergeest
04:35
|
|
||
Slaap
Mistig, zwartgroen
De lommerrijke
bemoste dijken
De bomen
Maanschemering
De Kweldergeest
De Kweldergeest
De Kweldergeest
De Kweldergeest
Je hebt slaap ….
Slaap ….
Eeuwig slaap ….
en eeuwig rust
Veranderend licht
nieuwe schaduwen
Wachtend op de geest
De Kweldergeest
De Kweldergeest
De stemmen van het koor
Thuis in de liederen van woede
Geuit na een lange dag
Geuit in hulpeloze woede,
Achter de onbedijkte aangeslibde kleibank
De stem van onrust
Een verstikkende kraag, bloedbad
Een kerkklok roept hem op
Hij zal worden gehoord,
Gehavend, stinkend, gegorgel
Stikkend, verlangen
Geulen, slenken en kreken
Zijn huis, het huis van de Kweldergeest
De Kweldergeest
|
||||
3. |
|
|||
Hoop uitgesteld verdriet
als de duisternis valt
geen hoop voor de ochtend
met duizenden een overmacht
Geweld
ingehouden adem het geluid van de strijd
gedoemd degenen in het heetst
Een vlaag van warmte overtemd door het gekrijs
Even een moment het leek er te zijn
Verpletterd met een geweld onwerelds
De dood een welkome vriend
Het einde wreed en koud
De pijn hevig het bloeden
Verdriet het enige dat blijft
Pijn dat is wat beklijft
Pijn
|
||||
4. |
Penetrante Lijkenlucht
05:37
|
|
||
Zilte wind geselt dood vlees
Geulen vol bloed
Weeë lucht van ontbinding
Onder wintermaan haar ziekelijke gloed
Macabere symbiose tussen made en pier
Aan ingewanden kleeft zeewier
Gezwollen is het levenloze lichaam
Aangevreten, gekastijd
Krabben, zo bekwaam
Scharen zich door hun maaltijd
Door de meeuwen bescheten
Verworden tot schakel de voedselketen
Penetrante lijkenlucht
Kwelt het kwelder-landschap
De stank van rottend vlees
Langzaam verdwijnend in de drab
Opgehaald door het zoute water
De springtij wist de laatste sporen
Achter de dijken van Groningen
Zal niemand nog van je horen
|
||||
5. |
Oog van de Duivel
02:44
|
|
||
Omgewaaide bomen,
takken hangend vol gevaar
de kinderen werden afgenomen
Het bos ontfermde zich over haar
Refrein:
En, de laatste overlevende
besluipt zijn prooi in de nacht
en bespiedt ons allen,
met het Oog van de Duivel
Beiden bewandelden het pad
dat leidde naar de duistere loofgang
De nacht heeft hen in haar macht
Voetstapjes, zachtjes gehuil, hels gezang
Bij de rivier aangekomen
Schietwilg en kraakwilg domineren
Werd hun het licht ontnomen
Drijvend verlieten zij de rivieren.
refrein
|
||||
6. |
Treurwilg
06:01
|
|
||
Volle maan flarden mist over de velden
eenzaam staat de knoestige wilg
Een kwaad uit tijden weleer van oude helden
geen geluiden anders dan geritsel kilte
Generaties van geweld en verdoemenis doorstaan
Doordrenkt met het bloed van de slag
Stoicijns
Doodsmagie van tijden lang vergeten
Het lijden van duizenden
De kreten
Het kalk van de beenderen
Vergeten gevallenen verteren
Stormen verloren tijden
De wortels het verhaal
Verderf duisternis
De wortels het kwaad
|
||||
7. |
|
|||
Ogen kijken naar mij
vanuit de duisternis
Grauw druipt van de takken
Spookachtige wildernis
Gulzig snijdt de wind
Prooi voor een boze geest
Mijn bloed druppelt op de aarde
Opgejaagd als een beest
ref.
Onheilspellend geritsel
Schimmen achter `t hunebed
Tussen heksennest en elfenbank
De mos grond, mijn doodsbed
Krakende knekeltakken
Mijn benen voelen koud
Nergens een lichtpunt
Mijn hart is koud
Dadelijk zal mijn ziel verslonden worden
Mijn lichaam verscheurd zijn
Het kluiven aan mijn beenderen
Donker, luguber festijn
Mijn zoektocht eindigt hier
Ik staarde te diep in de afgrond
Mallejan dook op mij als een gier
De pijn is ondraaglijk, alles verloren
Mijn levenslust ebt weg
Mijn hoop bevroren
ref.
Onheilspellend geritsel
Schimmen achter `t hunebed
Tussen heksennest en elfenbank
De mos grond, mijn doodsbed
|
||||
8. |
Uwe Majesteit
06:28
|
|
||
Het was een uitgestrekte vlakte,
kaal, bar en onderbroken door stinkende moerassen.
bruin water, schier rood als bloed,
lag te bobbelen en te gassen.
Niets verbrak de droeve eentonigheid
behalve dan dode bomen,
Hun dorre takken ten hemel, schenen te jammeren
uit een eindeloos ongeluk te komen
Slijmerige tranen lekten op het onmeetbaar graf
Het grijze loof der eiken
Hangende takken aan de kant van de moerassen
als treurden zij over de lijken
Nevens dit veld der vernielingen en hopeloosheid
verhief zich een rij heuvelen van mergelsteen
Op de hoogste heuvel was een wijd spelonk,
Waaruit een donkere opening in de woestenij verscheen
De gapende muil der Hel
|
Uitzichtloos Groningen, The Netherlands
Formed in 2013 black metal band Uitzichtloos specializes in more depressive, very raw melodic form of black
metal.
The band lists M (vocals), R (guitar), P (guitar), R (bass), and M (drums) as their members.
Uitzichtloos brings in a great amount of sorrow within their raw, repetive melancholia and melodic sound while also bringing in a dark atmosphere from the melodies.
... more
Streaming and Download help
Uitzichtloos recommends:
If you like Uitzichtloos, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp